Πώς το όραμα μπορεί να γίνει πραγματικότητα;
Ψάχνοντας να βρω ένα αρχείο στον υπολογιστή μου, πριν λίγες μέρες, έπεσα πάνω σε μια φωτογραφία που με γύρισε κάπου 10 χρόνια πίσω, όταν νεαρή, τολμηρή, με άγνοια κινδύνου και με μόνο οδηγό το ένστικτο και μια αγάπη που ερχόταν ακόμα από τα μαθητικά μου χρόνια, έπαιρνα το ρίσκο να μπω στον Τουρισμό ως νεαρή ξενοδόχος.
Δυστυχώς, η επιτυχία δεν ήρθε να με βρει. Για πολλά χρόνια, αναρωτιόμουν συχνά τι ήταν αυτό που έφταιξε και δεν τα κατάφερα, έψαχνα να βρω το μαγικό συστατικό της συνταγής που απέτυχε.
Οι επόμενες επαγγελματικές μου δραστηριότητες, όλες σχετικές με τον Τουρισμό, σε συνδυασμό με την αναζήτηση του «χαμένου συστατικού» με έφεραν στη λύση εκείνου του μυστηρίου που τελικά ήταν απλή: δεν ήταν τα οικονομικά ούτε το ανθρώπινο δυναμικό που μπορεί να έλειπε. Το ζήτημα ήταν πως δεν υπήρχε κάποιος να σταθεί δίπλα μου, να κατανοήσει τους προβληματισμούς μου, να με βοηθήσει να δω πού θέλω να φτάσω και πώς θα το πετύχω.
Τα σχέδια και τα πλάνα μου χάνονταν στο σωρό των καθημερινών προβλημάτων της επιχείρησης και εγώ απλά προσπαθούσα να οργανώσω την καθαριότητα ή τον μπουφέ του πρωινού.
Αυτή η ίδια ανάγκη μου ήταν που με οδήγησε στην απόφαση να ξεκινήσω να παίζω εγώ αυτό τον ρόλο του Συμβούλου πλάι σε ξενοδόχους μικρών καταλυμάτων που μου θύμιζαν εκείνη τη νεαρή κοπέλα των νεότερων χρόνων μου, νιώθοντας πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η τύχη μιας επιχείρησης ‘όταν αυτή βαδίζει πάνω σε οργανωμένο και σχεδιασμένο πλάνο.
Στα χρόνια που ακολούθησαν και φτάνοντας ως το σήμερα, οι συναντήσεις μου με ξενοδόχους με έφεραν αντιμέτωπη με πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις: ξενοδόχοι με γνώση αλλά δίχως χρόνο, ξενοδόχοι με απόλυτη έλλειψη βασικών πληροφοριών αλλά με ακούραστη διάθεση για δουλειά, άλλοι πάλι με τη γνωστή «παντογνωσία» που χαρακτηρίζει μεγάλο κομμάτι αυτού του λαού και εκείνοι που πρόθυμα ζητούν και λαμβάνουν βοήθεια «απέξω»….
Σχεδόν πάντα η ίδια ερώτηση έφτανε κι ακόμη φτάνει στις συζητήσεις με υποψήφιους ξενοδόχους – συνεργάτες: Γιατί να δουλέψουμε μαζί; Σε τι θα με βοηθήσεις και τι έχεις να μου προσφέρεις;
Οι μικρές επιχειρήσεις, μη έχοντας τη δυνατότητα να απασχολούν εξειδικευμένα άτομα στα τμήματα πωλήσεων, marketing, εξυπηρέτησης κλπ, ορίζουν τις τύχες τους συνήθως από ένα κεντρικό server: το μυαλό του ιδιοκτήτη τους. Δείχνει, λοιπόν, απόλυτα λογικό ο κάθε ιδιοκτήτης ενός μικρού καταλύματος, τουλάχιστον να χρειάζεται έναν καλό συνομιλητή για τα θέματα που τον απασχολούν, έναν συνομιλητή αποτελεσματικό με τον οποίο η συζήτηση να οδηγήσει σε λύσεις και πρόοδο.
Αρχικά, λειτουργεί ως Σύμβουλος, φέρνοντας στην επιχείρηση ιδέες, προτάσεις και λύσεις που θα διορθώσουν κακώς κείμενα και θα την εξελίξουν. Η γνώση και οι πληροφορίες του σε συνδυασμό με την εκτίμηση της εκάστοτε επιχείρησης θα φέρουν νέα εργαλεία τα οποία ο επιχειρηματίας δεν έχει παρά να δοκιμάσει.
Πριν από αυτό, όμως, ο Σύμβουλος, ως πολυεργαλείο ο ίδιος, θα φροντίσει να πλησιάσει τον επιχειρηματία, θα λειτουργήσει ως Μέντορας, να ακούσει τα σχέδια και τα όνειρά του, να μοιραστεί μαζί του τους στόχους του, αυτούς που ίσως και ο ίδιος δεν έχει προλάβει ακόμη να ορίσει, παρασυρόμενος από τις τρέχουσες καταστάσεις.
Συχνά, ο Σύμβουλος γίνεται γνώστης εσωτερικών παραγόντων που διαμορφώνουν την επιχείρηση αφού στον τρίτο του ρόλο, ως Coach, θα προσπαθήσει να εκμαιεύσει βαθύτερα θέματα, για παράδειγμα την επιρροή του οικογενειακού περιβάλλοντος των ιδιοκτητών και πώς αυτά επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία της.
Και αν συχνά ακούγεται το συμπέρασμα ότι «πρέπει να ξεκινήσετε να είστε και λίγο ρεαλιστές όλοι όσοι είστε σύμβουλοι επιχειρήσεων “, η απάντηση είναι μία: Ο Ιδανικός Σύμβουλος προέρχεται από παρόμοιο (ιδανικά να διαθέτει εμπειρία στον ίδιο) επαγγελματικό χώρο, έχει δοκιμαστεί σε ανάλογες θέσεις, έχει κουβαλήσει, έχει ξελασπώσει, έχει πληρώσει και έχει αμειφθεί… Συμβουλεύει πρώτα από όλα μέσα από όλα αυτά που έχει ζήσει και πάθει.
Έχοντας πλέον μπει λοιπόν, αρκετά βεβιασμένα, στη νέα τάξη πραγμάτων, ο Σύμβουλος δε μπορεί παρά να ανήκει πλέον στην «Αγία Τριάδα» του καταλύματος, όπου με τον λογιστή και τον δικηγόρο της αποτελούν την κεντρική εργαλειοθήκη και μπορούν να οδηγήσουν με ασφάλεια μια μικρή ξενοδοχειακή μονάδα στη νέα εποχή του Τουρισμού.
Το παραπάνω άρθρο μου συμπεριλήφθηκε στη στήλη “Hospitality Talks”, στο Newsletter της εταιρείας COCOMAT, στα πλαίσια της σταθερής συνεργασίας μου με την εταιρεία.